به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین هاروارد دریافته اند که نوعی از وزیکول خارج سلولی(EV) که حاوی پروتئین ها و مولکول های RNA است و ARMMs نامیده می شود، حامل گیرنده ای است که اجازه پیام رسانی بین سلول ها بدون تماس مستقیم آن ها با یکدیگر را می دهد. این قابلیت ARMMها به طور منحصربفردی برای مهندسی شدن آن ها و فرستادن درمان به طور مستقیم به نواحی آسیب دیده بدن اهمیت دارد.

وزیکول های خارج سلولی مانند پیام های موجود در بطری و سرگردان در دریا هستند که در این جا بین سلول ها رد و بدل می شوند. دکتر کوآن لو و همکارانش در هاروارد معتقدند که ظرف چند سال آینده ورود مولکول های اندوژن به ARMMها برای اهداف درمانی مفید خواهد بود. برآورد می شود که 37 تریلیون سلول در بدن وجود داشته باشد که این میزان برای وزیکول های خارج سلولی 100 برابر خواهد بود. این وزیکول ها در جریان خون و سایر مایعات بدنی گشته و در فرایندهای مانند کوآگولاسیون و پاسخ ایمنی دخیل هستند.

این مطالعه نشان می دهد که ARMMها به طور مستقیم از غشای پلاسمایی و در سطح سلول ترشح می شوند. هر چند عملکرد فیزیولوژیک ARMMها مشخص نیست اما روشی که آن ها ساخته می شوند برای حمل مولکول های خاص بسیار مناسب است. این مطالعه نشان می دهد که ARMMها حاوی مولکول هایی هستند که در پیام رسانی NOTCH دخیل هستند. پیام رسانی NOTCH نیز به نوبه خود در تکوین جنینی، هموستازی بافتی و عملکرد سلول های بنیادی نقش دارد. طبق این یافته های جدید، ARMMها قادر به تسهیل پیام رسانی گیرنده NOTCH در فواصل مختلف هستند و این موجب می شود که بتوانیم از پتانسیل آن ها در درمان و انتقال هدفمند مولکول ها و یا داروها استفاده کنیم.

پایان مطلب/